Where to begin, where to begin…
Here i am, 5,5 maand later. En hoe het gaat,
nou laat ik het zo zeggen na een vreselijke afgelopen 4 weken gaat het stukje bij
beetje beter. Laat ik het jullie even uitleggen:
Om de 3 maanden ging ik
voor controle bij de neuroloog om te bespreken hoe het herstel verliep. En
zoals jullie weten ging het nou niet echt voorspoedig. Na het laatste controle
bezoek kon de neuroloog niets meer voor me betekenen en moest ik zorgen dat ik
begon met afbouwen van de medicatie. (De medicatie die ik toen nog slikte was
6x per dag paracetamol) Wat ze me niet vertelde voordat ik dit ging slikken was
dat als je te lang en te veel paracetamol slikt je “paracetamol gerelateerde
hoofdpijn kunt krijgen” Dat houd in dat je van de paracetamol uiteindelijk
sterke hoofdpijnen kan krijgen. Oke, nouja dat snap ik wel dacht ik bij mezelf
maar hoe weet ik nou of ik paracetamol gerelateerde hoofdpijn heb of dat ik nog
erg last heb van mijn hoofd doordat ik nog aan het herstellen ben…. Moeilijk
moeilijk. De neuroloog kon me daar eigenlijk ook geen antwoord op geven en gaf
me de opdracht mee dat ik het maar moest gaan afbouwen en dan 3 maanden moest
wachten zonder medicatie te slikken om te kijken of ik hoofdpijn had door de
paracetamol of niet. Oke, maar zo dacht ik, als ik nou nog hoofdpijn heb door
het herstel, dan worden de aankomende 3 maanden nou niet echt een pretje. En je
raad het vast al, vanaf het begin van de afbouw periode begon ik me steeds
slechter te voelen en zag mijn familie me steeds weer een stukje verder
afglijden tot het punt dat me moeder het niet meer aankon en me mee sleepte
naar de huisarts. De Huisarts kon natuurlijk ook niets voor me doen en rade me
aan om vooral vol te houden. Maar uiteindelijk aangekomen bij week 4 ( nog 2
paracetamol om af te bouwen te gaan) ging het niet meer, ik kon niet meer. Ik
zal jullie de details besparen maar laat ik het zo zeggen ik, mijn familie en
de huisarts waren toch wel bezorgt omdat
alle klachten die ik had voordat er werd geconstateerd dat ik een
hersenvliesontering had, weer in alle hevigheid waren teruggekomen. Dus “WEER”
met spoed naar het ziekenhuis hup de spoedeisende hulp op en onderzoeken maar.
Ik was zo bang dat ik weer iets had opgelopen, dat ik nog langer zou moeten
herstellen, ik zag het hele circus weer voorbij komen. Dit kon toch niet waar
zijn!?!? Ik was in paniek! Eenmaal aangekomen kreeg ik “Thank god” iets voor de
pijn. En na bloedonderzoek, hersenscans en de hele rataplan werd uiteindelijk uitgesloten
dat ik weer een hersenvliesontsteking had opgelopen!!! OLEEE!! Maar dan rest de
vraag wat dan wel! Nou ik had een “Rebound” zoals ze dat zo mooi zeggen, dat
betekend dat je een heftige terugval krijgt
van al je klachten en het word steeds erger. Het is eigenlijk een heftige
reactie op het afbouwen van de paracetamol. De doktor gaf toe dat dit wel eens
voorkomt bij mensen die aan het afbouwen zijn…oke, nou het enige wat ik nog
wilde weten was hoe ik hier weer vanaf moest komen want het is juist de bedoeling
dat ik ga opknappen, niet aftakkelen. Dus nu heb ik sterkere medicatie gekregen
om de afkickverschijnselen van de paracetamol tegen te gaan. Klink allemaal
heel erg onlogisch maar ik moet zeggen het werk wel! Nu is het de bedoeling dat
ik dit 1 maand ga slikken (want ook dit moet je niet te lang nemen) en daarna
gaan kijken hoe het is gegaan en hoe het verder moet.
Zo
dus ik heb weer een heftige paar dagen achter de rug en dan heb ik het nog niet eens over mijn
revalidatie gehad, nou laat ik het dan zo zeggen : Het valt me zwaar, heel
zwaar. Je word even met je neus op de feiten gedrukt. En dat is nou niet echt
fijn. Maar de eerste stap op de lader naar de top is gezet! Dus (laten we
hopen) dat het vanaf nu steeds een stukje beter gaat!
Tot snel.
Liefs,
Lara
Geen opmerkingen:
Een reactie posten