Je kent het vast wel, die kleine momenten op een dag die alles goedmaken, dat er een lach doorbreek op je gezicht en dat je gewoon even helemaal blij bent, dat je het gevoel hebt dat niets en niemand je dag meer kan verpesten! Dat je iets ondernomen hebt waar je trots op bent, wat je nooit voor mogelijk had gehouden. Alweer een week geleden overkwam mij dit, na mijn dagelijkse revalidatie training in het ziekenhuis loop ik meestal met oogkleppen op terug naar de hal door naar me fiets en hup naar huis. Die dag besloot het lot dat ik voor het eerst in tijden mezelf de kans gaf om, om me heen te kijken! Moeilijk, ja zeker maar wat gaf dat me een ontzettend goed gevoel. Ik bedacht me dat hoewel ik heel moe was en de hoofdpijn aan de oppervlakte verscheen ik toch nog even door moest lopen naar de bloed afname voor de wekelijkse controle, eenmaal daar aangekomen heb ik me welgeteld 3x bedacht om wel of niet naar binnen te gaan en uiteindelijk mezelf bij elkaar geraapt en naar binnen gelopen! En echt waar ik ben zo blij dat ik naar binnen ben gelopen, want ik kwam daar een paar kennissen tegen van mijn oude stage/werk en we hebben gewoon even gekletst, gewoon gepraat, en echt het klinkt misschien raar, maar ik ik voelde me voor het eerst sinds tijden weer normaal! Gewoon gewoon, ik maakte me even nergens zorgen over, vergat zelfs het feit dat ik hoofdpijn had. Na mijn verrassend fijne ziekenhuis bezoek belde mijn zusje vanuit Frankrijk ook nog eens op om even te kletsen!
Echt waar mijn dag kon niet meer stuk!
Love the little things in life
Liefs,
Lara
Mooi verhaal, zo zie je maar dat je inderdaad moet genieten van alle kleine dingen. X
BeantwoordenVerwijderen